In aansluiting op de quote die we maandag op onze social media accounts hebben gedeeld, willen wij een ervaringsverhaal delen. Want in onze ogen heeft de hoofdpersoon in dit verhaal de quote begrepen; ’The secret of being happy is accepting where you are in life and making the most out of it everyday’. Nu zul je denken, waarom is dit relevant? Omdat wij denken dat het inspirerend is! Zeker voor de generatie op de arbeidsmarkt in Nederland, die last heeft van keuzestress, FOMO of andere spanningsgerelateerde trendbenamingen die ons belemmeren in ons dagelijks leven.

Ik ontmoette op mijn reis door Indonesie Alfons, een Christelijke Indonesische man van half de 30. Hij heeft een vrouw, 3 dochters en komt uit een gezin van 5 jongens, waarbij de vader overleden is toen Alfons (de 3e zoon) nog maar 6 jaar was.
Alfons heeft zijn eigen kleine tourbureau opgericht en verzorgt meerdaagse tours voor lokale en internationale toeristen. Hij werkt graag met lokale mensen samen om de toerist zo een goed beeld van de natuur en cultuur te geven, maar ook om zijn dorpsgenoten werk te gunnen. Eigenlijk is Alfons afgestudeerd als docent Engels, maar daarmee verdien je nog geen droog brood in Indonesië en daarom is hij ondernemer geworden. ‘So far, so good’, zou je zeggen. Alfons heeft het voor elkaar! Maar nu komt het inspirerende deel van zijn verhaal.

Vanaf het moment dat zijn vader overleed, is Alfons bij zijn tante gaan wonen om naar school te kunnen gaan. Naast school had hij toen al een baantje om geld in het laatje te brengen. Nadat hij uiteindelijk zelfs zijn High School afgemaakt had en naar de universiteit wilde, wat hij van zijn zelf verdiende geld zou betalen, vroeg hij zijn moeder hoe het zijn andere broers qua educatie verging. Want educatie betekent een betere baan en dus een betere toekomst. Zijn moeder vertelde hem dat er geen geld was en dat zijn jongere broertje dus niet naar school kon. Alfons besloot toen zijn studie uit te stellen, om zo het schoolgeld van zijn broertje te kunnen betalen.

Hij verhuisde samen met zijn vriendin (later vrouw) naar een ander eiland waar hij meer kon verdienen. Zijn vrouw ging ook werken, zodat hij enkele jaren later toch naar de universiteit kon en zij samen ook de scholing van zijn jongere broer konden betalen. Jarenlang werkte hij vervolgens van ’s morgens 5 tot ’s middags 3 in de spoelkeuken van een hotel en ging hij van 7 tot 11 ’s avonds naar de avond-universiteit. Het is hem gelukt af te studeren en zijn jongere broertje inmiddels ook. Alfons zijn jongere broertje heeft op zijn aandringen tijdens zijn studie ook gewoon gewerkt om te kunnen sparen, mee te betalen aan de kosten voor hun moeder en om te bouwen aan zijn toekomst.
Alfons heeft inmiddels 3 dochters die ook naar school gaan. Geld houden hij en zijn vrouw dus niet over, want zij moeten ook hun scholing betalen. Tegen de lokale tradities in werkt zijn vrouw ook nog steeds. Hierdoor kunnen zij samen blijven sparen en investeren, want met het opzetten van zijn tourbureau hopen ze ook een betere toekomst voor hun kinderen te genereren en wellicht een bedrijf dat in de familie blijft.

‘My philosophy is that worrying means you suffer twice’ – Newt Scamander

Als ik Alfons vertel over onze problemen en de zoektocht van velen naar geluk in werk, kijkt hij verbaasd. ‘Hard werken, een positieve mindset en elkaar helpen’, dat zijn volgens Alfons de succes ingrediënten van een gelukkig bestaan. Je druk maken voordat er iets mis is gegaan is al helemaal zinloos in zijn ogen. Maar het beste maken van de situatie waar je nu in zit, is het medicijn voor geluk.

‘Hard werken, een positieve mindset en elkaar helpen’

Wat wij hiervan leren is duidelijk. En ook al is het Indonesië, ze hebben hier net zo goed internet, social media, sociale prestatiedruk, persoonlijke struggles en de hoop op meer. Maar ze doen het met een positieve mindset en doorzettingsvermogen, waar wij ons graag door laten inspireren.

En tijdens de sunset, die verrassend goed in het verhaal past, nemen we afscheid van Alfons, zijn prachtige land en bedank ik hem voor zijn gastvrijheid en mooie verhalen. Ik voel me bevoorrecht en intens gelukkig.

Kom jij ook wel eens zulke inspirerende mensen tegen? Wat neem jij daaruit mee?
Vertel het ons en deel de positiviteit!