Je kent het wel. De afwas, een boodschap, stofzuigen. Je ziet alles als je thuis werkt. Op zich geen probleem want ik heb mezelf aangeleerd om regelmatig even te switchen tussen computerwerk en iets fysieks. Uit mijn hoofd. Ik ga niet zo goed op druk en prikkels en heb altijd hoofdpijn. Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn als ik na een uurtje of twee vormgeven een kwartiertje ga stofzuigen of zo. Prima geregeld dus! Mijn oase.
Totdat de achterbuurman een aantal hoge bomen kapte, waardoor we nu van alle kanten inkijk hebben.
Het winkelpand onder ons verkocht werd en groots verbouwd gaat worden tot twee appartementen door een gehaaide pandjesbaas. Die gelijk aankondigde dat we als VVE mee moesten betalen aan zijn plannen. En dat de renovatie van twee woonblokken met huurhuizen, schuin tegenover ons, voor komend jaar gepland staat. Net nu de grote renovatie van de supermarkt recht tegenover ons klaar is.
(Adem blijven halen… is allemaal niet erg, is oké. Dat is wonen in de stad…)
Hoog tijd voor verandering dus. Dat klinkt heel rationeel maar eigenlijk wilde alles in mij vluchten. Het liefst had ik mijn kop in het zand gestoken naast dat spreekwoordelijke hutje op de hei. Uiteindelijk ben ik me gaan inschrijven bij een volkstuinvereniging en heb netjes mijn beurt afgewacht. Een paar tuinen bekeken, niet te snel toehappen, en toen BAM!Opslag verliefd. Deze wilde ik wel. Veel hoog groen, weinig lage groenten en met een klein huisje erop. Het hutje op mijn eigen 250 m2 ‘hei’ was een feit.
Ook hier is ruis, tuinhuisruis. Een zuchtje wind door de bamboe, die tikkende winterkoning en lonkende druiven net buiten handbereik. What to do…
Herken jij deze afleiding? Wat doe jij als je last hebt van huisruis? Deel met ons je tips & tricks!
