Eens in de zoveel tijd ben ik het helemaal zat. Heb ik zin om mijn telefoon dagen uit te zetten. Gooi ik impulsief allerlei apps van mijn mobiel af. Baal ik van de keren dat ik nutteloos op dat stomme dingen zit te kijken.
Ik blijf toch een grootgebruiker, nieuwsgierig als ik ben, bang om iets te missen.
Het begint al bij het wakker worden, en niet zelden ga ik er mee naar bed. Het lijkt wel alsof hij aan me vast geplakt zit. Ik heb al wat verbeteringen doorgevoerd. Pushmail staat al jaren uit. Ik kijk alleen gericht of ik mailtjes heb. Maar ja, met zo’n 10 mailboxen die ik met een schuin oog in de gaten houdt, is er altijd wel wat nieuws te lezen.
Het helpt slechts een beetje.
De meldingen van social media heb ik ook afgezworen. Geen pingetjes meer als iemand iets deelt of leuk of interessant vindt. Ook inmiddels geen rode symbooltjes meer bij de iconen van social media. Ik heb een mappenstructuur gemaakt, waardoor ik me bewust ben dat ik met social media bezig ben als ik een app open. Het helpt slechts een beetje.
Ik blijf toch een grootgebruiker, nieuwsgierig als ik ben, bang om iets te missen. Ik deel overigens zelf niet eens zoveel. Het gaat me niet zozeer om de hoeveelheid vind-ik-leuks. Het is een vorm van verveling en afleiding. Het leidt ook flink af, in gesprekken, aan tafel, of op m’n werk terwijl ik eigenlijk ook iets af wil maken. Ik betrap me erop dat ik zelfs scroll als ik ook aan het bellen ben. Onverbeterlijk. Ik weet dat er allerlei apps zijn om dit te monitoren, maar ik weiger dat met een app in kaart te brengen. Ik weet hoe ernstig het is. En steeds vaker wil ik het niet meer. In ieder geval niet elke dag de hele dag door.
Zo min mogelijk online. Mijn nieuwe goede voornemen
Ik ga komende vakantie maar weer eens beginnen. Zo min mogelijk online. Mijn nieuwe goede voornemen. Dus geen bericht is goed bericht!
Hoe probeer jij bewust offline te zijn?
