“Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, we hebben ongelofelijke haast.
opzij, opzij, opzij, want wij zijn haast te laat.”
Zong Herman van Veen in zijn liedje uit 1979, want kennelijk was het toen al nodig om mensen een reminder te geven dat we ons minder druk moeten maken. Volgens Wikipedia kwam de fascinatie voor ‘onthaasten’ of het gebruik van dit woord pas 20 jaar later in de mode, wat ons dan brengt in 1999. Inmiddels ook alweer bijna 20 jaar geleden van vandaag, maar nog steeds een kwaliteit die menig van ons niet onder de knie lijkt te krijgen, onthaasten – het lijkt haast onhaalbaar.
Als we puur en alleen kijken naar de tijd die we wekelijks hebben en de ‘vrije tijd’ die er dan overblijft, lijkt de drukte best mee te vallen.
· We hebben 168 uur in een week
· Hiervan blijft nog 112 uur over nadat we 56 uur per week slapen
· Mocht je fulltime werken (wie doet dat nog? ;-)) blijven er nog eens 72 uren per week over
· Dit betekent 72 uur aan ‘vrije tijd’
Maar wat is ‘vrije tijd’ precies? En zien we familiebezoekjes, reistijd, onze algemene dagelijkse activiteiten en zorg voor het gezin nog als vrijetijdsbesteding?
In de jaren 60 werd de 5-daagse werkweek een begrip ten opzichte van de 6 dagen die daarvoor gewerkt werd. Daarop volgde meer welvaart, zowel betaalde vrije dagen en vervroegd met pensioen, maar belangrijker ook de toenemende mate van geld. Dit geld wilde we graag uitgeven in onze vrije tijd en daar is de keuzestress al geboren. Met het groeien van de welvaart in de afgelopen decennia zijn deze keuzes oneindig geworden, waardoor er altijd wel iets te doen is, maar ook altijd iets is wat je misloopt.
Daniel Levitin schreef in zijn boek ‘Een opgeruimde geest’ dat het niet vreemd is dat je de tijd niet vindt om bepaalde dingen te doen in ons huidige dagelijks leven. Volgens hem komt dit door de dagelijkse golf aan informatie en prikkels die ons continue overspoelt. En Daniel is niet de eerste en zal zeker niet de laatste zijn die hierover schrijft of je praktische tips biedt.
Zo beweert de Wim Hof methode dat we 200.000 prikkels te veel per dag binnen krijgen. Stel je voor, hoe rustig het zou zijn als we deze prikkels konden reduceren! Het lijkt er op dat de technologische evolutie onze menselijke heeft ingehaald en het lichaam daardoor de prikkels (nog) niet voldoende kan verwerken.
Bovenstaande zegt zoveel als dat het druk hebben, haast ervaren en geen tijd hebben een ervaring is die van buitenaf beïnvloed wordt. Daarnaast vertaalt de dikke van Dalen ‘druk’ onder andere als ‘de kracht die op of tegen iets drukt’. Als druk een externe invloed is, zouden we dan een manier kunnen vinden om deze externe invloed te verminderen? Ligt de oplossing dan simpelweg in ons zelf (intern) en kunnen we dus zelf de drukte bewust wel of niet opzoeken?
‘Food for thoughts’ als je het ons vraagt, want er zal nog veel meer over geschreven worden. Nu eerst maar een rondje buiten lopen, om te onthaasten 😉
Vond je dit interessant om te lezen? Lees dan onderstaande artikelen ook, welke gebruikt zijn voor deze blog tekst.
Vrije tijd en nu:
https://www.ou.nl/Docs/Opener/CW/Nederland%20in%20beeld/thema_3.pdf
Daniel Levitin:
https://www.ted.com/speakers/daniel_levitin
Wim Hof methode:
*prikkels: Een prikkel is breed te vertalen, maar in deze setting bedoelen we een signaal van buitenaf waar je lichaam en geest op reageren of iets mee moeten doen, het moeten verwerken. Dit kan in miniscule en hele grote mate.
